Zo intens triest. De laatste regel van Brenda’s levensverhaal is geschreven.

Haar zoektocht in het leven voerde langs vele wegen met voor haar de verhalen als gids. Zij koos ervoor zich te ontwikkelen via het vertellen. Ze deed de opleidingen aan de Nationale Vertelschool en de Vertelacademie en bezocht velerlei vertelactiviteiten: festivals, ontmoetingsdagen, voorstellingen.
In het vertellen en ook activiteiten daaromheen zat haar passie. Vol overgave vertelde zij helder en invoelend verhalen voor zowel kinderen als volwassenen. Het gaf haar vreugde en voldoening en haar blik was gericht op een toekomst als professioneel verteller.

Haar passie deelde ze met ons, de leden van de vertelkring. Ze was er een van de mede-oprichtsters van. En was zo voor ons heel waardevol. Ze organiseerde met ons vertelactiviteiten, gaf feedback en tips en leverde verhalen en ideeën. We hebben ontzettend genoten van de gezamenlijke optredens. Dan straalde zij.

Lieve Brenda,
We zullen je missen en je liefde voor verhalen en vertellen zullen we altijd  herinneren en zal ons blijven inspireren.
Op die manier zal je in onze vertelkring voortleven.